Pytanie

Instytucja kultury sprzedaje przez kasę rejestrującą bilety własne, jak i obce (agencji) na imprezy artystyczne. Za sprzedaż biletów obcych wystawia fakturę za najem powiększoną o prowizję za sprzedane bilety. Bilety obce instytucja przyjmuje na podstawie protokołu, w taki sam sposób oddaje pieniądze za sprzedane bilety. W deklaracji instytucja ujmuje podatek należny od własnej sprzedaży, natomiast miesięczny wydruk z kasy fiskalnej pomniejsza o sprzedaż obcą. Instytucja nie odprowadza podatku w imieniu innych podatników. Kasa fiskalna w rzeczywistości nie zgadza się o sprzedaż biletów obcych. Agencja chce wystawić fakturę na wartość sprzedanych swoich biletów. Zdaniem głównego księgowego instytucji od sprzedaży obcej nie należy odprowadzać VAT, a podstawą określenia przychodu agencji jest protokół otrzymany od instytucji, a nie faktura. Czy to stanowisko jest słuszne?

Sprzedaż biletów własnych i biletów obcych na rzecz osób fizycznych należy rozpatrywać w dwóch aspektach. Po pierwsze — obowiązku ewidencjonowania sprzedaży tych biletów za pomocą kasy rejestrującej, po drugie — wartości obrotu wykazywanej w deklaracji.

Wyjaśnienie

Instytucja kultury z tytułu sprzedaży biletów obcych rozlicza się na zasadzie prowizji. Kwota prowizji co do zasady wynika z liczby sprzedanych biletów obcych.

Generalnie sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (oraz rolników ryczałtowych) instytucja kultury powinna ewidencjonować za pomocą kasy rejestrującej (art. 111ust. 1 Ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, dalej: ustawa o VAT).
W przypadku gdy instytucja kultury prowadzi ewidencję przy zastosowaniu kasy rejestrującej i podstawą opodatkowania jest u niej kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innej umowy o podobnym charakterze albo marża, ewidencjonuje na potrzeby obliczenia osiąganego przez nią obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innego podmiotu (art. 111 ust. 3b ustawy o VAT oraz § 7 ust. 7 rozporządzenia Ministra Finansów z 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania, dalej: rozporządzenie).

Zatem instytucja kultury, która oprócz biletów własnych sprzedaje również bilety obce, ma obowiązek ewidencjonowania na kasie rejestrującej także obrotu z tytułu sprzedaży biletów obcych. Czyli ewidencjonuje na kasie fiskalnej cały obrót z tytułu sprzedaży biletów (własnych, jak i obcych) na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Co do wartości obrotu i podatku należnego, która instytucja kultury powinna wykazać w deklaracji VAT.
Instytucja kultury w deklaracji wykazuje wszystkie czynności podlegające opodatkowaniu, dla których obowiązek podatkowy powstał w okresie rozliczeniowym. Należy tu podkreślić, że kwoty wykazywane w deklaracji winny dotyczyć jedynie instytucji kultury, wyłącznie jej sprzedaży, a nie sprzedaży obcej.

Podstawę opodatkowania czynności wynikających z umowy pośrednictwa dla osoby świadczącej usługi pośrednictwa (pośrednika) stanowi kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonanie usługi, pomniejszona o kwotę podatku (art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT).

Zatem obrót i kwoty VAT należnego, które instytucja kultury ma obowiązek rozliczyć w deklaracji VAT z tytułu świadczonej usługi pośrednictwa w sprzedaży biletów, stanowi wyłącznie otrzymana z tego tytułu prowizja. Instytucja kultury w deklaracji nie wykazuje natomiast obrotu i kwot VAT należnego z tytułu sprzedaży biletów obcych, czyli tej sprzedaży, którą dokonuje w imieniu agencji.

Dlatego na potrzeby deklaracji wartość sprzedaży wynikającą z wydruku miesięcznego z kasy fiskalnej instytucja kultury pomniejsza o wartość sprzedanych biletów obcych.

Na koniec zwracam uwagę, że ważne jest wzajemne, dokładne rozliczenie pomiędzy instytucją kultury a agencją, w imieniu której instytucja sprzedaje bilety. Zdecydowanie nie powinno się ono odbywać poprzez wystawienie na instytucję kultury faktury przez agencję.

Takie rozwiązanie sugerowałoby, że instytucja kultury najpierw kupuje bilety od agencji, a następnie je sprzedaje (wtedy te bilety przestają być biletami obcymi). Jedyna faktura, o której tu może być mowa, to ta wystawiona przez instytucję kultury z tytułu pośrednictwa w sprzedaży biletów (na prowizję).

Instytucja kultury może ze sprzedanych biletów rozliczać się z agencją protokołem, z którego będzie wynikać kiedy, ile i za jaką kwotę instytucja kultury sprzedała bilety. Przepisy ustawy o VAT nie regulują wprost takiej sytuacji.

Podstawy prawne

  • Ustawa z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054; ost. zm. Dz.U. z 9 stycznia 2013 r. poz. 35)
  • Rozporządzenie Ministra Finansów z 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków § Podstawa prawna technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz.U. nr 212, poz. 1338; ost. zm. Dz.U. z 2011 r. nr 140, poz. 818)