Pytanie

Pracownik instytucji kultury od końca lutego do połowy maja przebywa na zwolnieniu lekarskim (ponad 30 dni). Obecnie wykonanie badań lekarskich dopuszczających do pracy po spowodowanej przez chorobę niezdolności do pracy trwającej dłużej niż 30 dni jest utrudnione.
Czy w tej sytuacji można dopuścić pracownika do pracy?

Tak, takiego pracownika można warunkowo dopuścić do pracy w instytucji kultury. Pozwala na to art. 12a ust. 1 pkt 1 Ustawy z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (dalej: ustawa COVID-19).

Wyjaśnienie

Zasadą w prawie pracy jest, że w przypadku gdy pracownik z powodu choroby jest niezdolny do pracy dłużej niż 30 dni, podlega kontrolnym badaniom lekarskim w celu ustalenia zdolności do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku (art. 229 § 4 zdanie drugie Ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy, dalej: kp). Jednak art. 12a ust. 1 ustawy COVID-19 zawiesił wykonywanie obowiązków wynikających z tego przepisu na czas epidemii koronawirusa.

Ponadto od dnia ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii zawiesza się także wykonywanie obowiązków wynikających z art. 229 kp:

  • § 4a — w zakresie skierowania wydanego przez pracodawcę na badania okresowe,
  • § 5 — dotyczącego kierowania na okresowe badania lekarskie pracowników w warunkach narażenia na działanie substancji i czynników rakotwórczych lub pyłów zwłókniających.

Po odwołaniu stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii pracodawca i pracownik mają obowiązek niezwłocznie podjąć wykonywanie zawieszonych obowiązków, czyli skierować na niezbędne badania lekarskie i je przeprowadzić. Mają na to 60 dni od dnia odwołania danego stanu (art. 12a ust. 2 ustawy COVID-19).

W przypadku braku dostępności do lekarza uprawnionego do przeprowadzenia badania wstępnego lub kontrolnego — badanie takie może przeprowadzić i wydać odpowiednie orzeczenie lekarskie inny lekarz (art. 12a ust. 3 ustawy COVID-19). Orzeczenie lekarskie wydane przez innego lekarza traci moc po upływie 30 dni od dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego albo od dnia odwołania stanu epidemii. Lekarz ten może przeprowadzić badanie i wydać orzeczenie lekarskie także za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności (art. 2 ust. 4 Ustawy z 5 grudnia 1996 r. o wykonywaniu zawodu lekarza i lekarza dentysty). Orzeczenie lekarskie może mieć postać dokumentu wytworzonego w postaci elektronicznej opatrzonego kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym, podpisem osobistym albo z wykorzystaniem sposobu potwierdzania pochodzenia oraz integralności danych dostępnego w systemie teleinformatycznym udostępnionym bezpłatnie przez ZUS. Orzeczenie lekarskie wydane przez innego lekarza włącza się do akt osobowych pracownika.

Podstawa prawna

  • Ustawa z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 7 marca 2020 r. poz. 374; ost. zm. Dz.U. z 17 kwietnia 2020 r. poz. 695)
  • Ustawa z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (tekst jedn. Dz.U. z 5 czerwca 2019 r. poz. 1040; ost. zm. Dz.U. z 8 sierpnia 2019 r. poz. 1495)
  • Ustawa z 5 grudnia 1996 r. o wykonywaniu zawodu lekarza i lekarza dentysty (Dz.U. z 24 marca 2020 r. poz. 514; ost. zm. Dz.U. z 31 marca 2020 r. poz. 567)