Pytanie

Burmistrz wydał zarządzenie wewnętrzne w sprawie obniżenia kosztów przejazdu samochodem osobowym niebędącym własnością pracodawcy. Wykonanie tego zarządzenia zlecił miejskiemu ośrodkowi kultury, sportu i rekreacji.
Czy jest to postępowanie prawidłowe?

W żadnym przypadku wewnętrzne zarządzenie wójta, np. dotyczące kosztów przejazdów prywatnymi samochodami pracowników urzędu gminy, nie dotyczy pracowników instytucji kultury.

Wyjaśnienie

Pracodawcą dla pracowników instytucji kultury jest instytucja kultury, a czynności w zakresie prawa pracy wobec pracowników wykonuje jej dyrektor lub upoważniona przez niego osoba (art. 31 i art. 3 Ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy). Natomiast wójt wykonuje w imieniu urzędu gminy czynności z zakresu prawa pracy wobec pracowników urzędu gminy (art. 7 pkt 1 i 3 Ustawy z 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych) i to tych pracowników dotyczy zarządzenie wójta, o którym mowa w pytaniu. Pracownicy instytucji kultury nie są pracownikami samorządowymi, a więc wójt nie jest dla nich pracodawcą. Dlatego jego akty wewnętrzne nie mają mocy prawnej wobec pracowników instytucji kultury.

Nie ma jednak przeszkód, aby dyrektor instytucji kultury jako osoba nią zarządzająca na podstawie art. 17 Ustawy z 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej wydał własne zarządzenie w sprawie obniżenia kosztów przejazdów samochodem prywatnym pracowników w celach służbowych. Jest to uzasadnione np. wtedy gdy koszty te mogą przekroczyć kwoty ujęte na ten cel w planie finansowym instytucji. Naruszeniem dyscypliny finansów publicznych jest (art. 18b pkt 1 i art. 18c ust. 1 pkt 2 Ustawy z 17 grudnia 2004 r. o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych, dalej: ustawa o naruszeniu dyscypliny):

  • niedokonanie lub nienależyte dokonanie wstępnej kontroli zgodności operacji gospodarczej lub finansowej z planem finansowym,
  • niewykonanie lub nienależyte wykonanie przez dyrektora instytucji kultury obowiązków w zakresie kontroli zarządczej,

— jeżeli miało ono wpływ na dokonanie wydatku powodującego przekroczenie kwoty wydatków ustalonej w planie finansowym instytucji.

Jednak naruszenia dyscypliny nie stanowi m.in. działanie lub zaniechanie, którego przedmiotem są środki finansowe w wysokości nieprzekraczającej jednorazowo, a w przypadku więcej niż jednego działania lub zaniechania — łącznie w roku budżetowym, kwoty minimalnej. Obecnie wynosi ona 3308,33 zł (art. 26 ustawy o naruszeniu dyscypliny).

Podstawa prawna

  • Ustawa z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (tekst jedn. Dz.U. z 4 listopada 2014 r. poz. 1502; ost. zm. Dz.U. z 31 sierpnia 2015 r. poz. 1268)
  • Ustawa z 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (tekst jedn. Dz.U. z 9 września 2014 r. poz. 1202)
  • Ustawa z 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (tekst jedn. Dz.U. z 16 kwietnia 2012 r. poz. 406; ost. zm. Dz.U. z 30 września 2015 r. poz. 1505)
  • Ustawa z 17 grudnia 2004 r. o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych (tekst jedn. Dz.U. z 5 lutego 2013 r. poz. 168)
  • Obwieszczenie Prezesa GUS z 17 lutego 2015 r. w sprawie przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w 2014 r. i w drugim półroczu 2014 r. (M.P. z 20 lutego 2015 r. poz. 221)